Τί σου είναι αυτή η σημειωτική. Εκεί που ανέμελα πηδάς από μεταφορά σε μεταφορά, βρίσκεσαι καθισμένος στον άξονα μιας μετωνυμίας που τσούζει. Εξηγούμαι: Ανοίγεις την ιστοσελίδα του BBC, κλικάρεις σε δημοσίευμα περί του κυπριακού (τα βρετανόπουλα δεν ξεχνούν ποτέ τις πρώην αποικίες τους) και διακρίνεις στην κορυφή της σελίδας - σύμπτωση; - μπάνερ-τουριστική διαφήμιση της Τουρκίας. Βλέπεις κατόπιν ότι ενσωματώνει τρία πολιτισμικά σημεία αναφοράς: Τη μωσαϊκή βρεφοκρατούσα της αγιασοφιάς, τη ρωμαϊκή Έφεσσο και ένα ελληνιστικό(;) άγαλμα. Κι αρχίζεις να σκέφτεσαι αλυσιδωτά.Στον αντίποδα, λες, τα ελληνικά σποτάκια με τα στημένα πάρτυ και τη lifestyle εικονολογία της hip σαντορίνης παίζουν δυνατά στο CNN και επιτρέπουν μεταξύ άλλων στο Σπηλιωτόπουλο να χαίρεται την καινούρια του κρατική ΒMW - που κατά προτεραιότητα σε σχέση με τους υπόλοιπους υπουργούς έλαβε, μη και χαλάσει το ίματζ μας στους επισκέπτες του διαδόχου του ασώτου Αβραμόπουλου. Συνειδητοποιείς: Οι απέναντι διαφημίζουν, μεταξύ άλλων, πολιτισμό. Εμείς, ως επί το πλείστον - εξόν κι αν μας ξεφύγει καμιά κολώνα στο πλάνο για το ξεκόζι - χλιδές, ζιγκολίκι και κοκτέηλ. Και επεκτείνεις το διανόημα περαιτέρω. Εμείς (η δόκιμη χρήση της αντωνυμίας ελέγχεται, αλλά τέλος πάντων) αφήσαμε στους απέναντι υλικό κι εκείνοι το εκμεταλλεύονται ως δικαιούνται. Εκείνοι τί σκατά μας άφηκαν;
Παραμονές 25ης Μαρτίου που είναι, έρχεται η επιφοίτηση ως απάντηση για να δέσει το γλυκό. Μα, βεβαίως, τα λαϊκά μέρη της νοοτροπίας τους, υπόδουλοι καθώς διατελέσαμε. Στοιχεία όπως την αντίληψη "καθένας για την πάρτη του", το αξίωμα της πάσει θυσία λαδιάς και της καθ'υποχρέωση ρεμούλας, το έλλειμμα εμπιστοσύνης στους θεσμούς, τον ωχαδελφισμό. Αυτά και πλείστα όσα άλλα, με υπόβαθρο την καχυποψία προς τους φραγκολεβαντίνους και το τουπέ του αεί αυτόφωτου συμπλεγματικού λαού - που δεν έγινε και τίποτα αν έχασε την αναγέννηση και το διαφωτισμό, αφού δεν έχει ανάγκη, διότι ο πολιτισμός, ο λόγος και η επιστήμη ρέουν στο αίμα του, ναούμ.
Κόμπλεξ στο τετράγωνο και τουρλού στο μπλέντερ, που σε περιόδους "εθνικών θεμάτων" ιδίως βγάζουν μάτι, καθώς όλη δόξα, όλη χάρη, άγια μέρα ξημερώνει και στη μνήμη της το έθνος χαιρετά μάλλον γονατισμένο ή γονατιστό.
(Πρόταση καθαρτήριου ακούσματος προς ανάταση για το καλό της ημέρας: Σωτηρία Μπέλλου - Τα σπίτια είναι χαμηλά.)
2 σχόλια:
Η πρόταση περί ακούσματος που συνοδεύει το κείμενο, καθαρτήριο ή μή, δεν ξέρω, προτείνω να καθιερωθεί.
Θα έλεγα να το "πάμε" όλοι μαζί εν χορώ και με συνοδευτικό παλαμάκι για να μη χάνουμε το τέμπο.
Τα σπίτια είναι χαμηλάααα
σαν έρημοι στρατώωωωνες
Τα καλοκαίρια μας μικράααα
κι ατέλειωτοι χειμώωωωνες...
H απελευθέρωση με έναυσμα την 25η Μαρτίου 1821, ήχησε όπως ηχεί η "καμπάνα" στο Αθήναιον για το διάλειμμα της ταινίας. Εδώ και 180 χρόνια, περιμένουμε στην ουρά και τρώμε ποπ-κορν, απελευθερωμένοι. Σύντομα θα ηχήσει πάλι η "καμπάνα" για την συνέχεια της ταινίας Balkan Wars: The (Othoman) Empire Strikes Back. Τερμα το ποπ-κορν, πίσω στις θέσεις σας. Στη εξέλιξη του έργου ακολοθούν και άλλες σκηνές π.χ. αντίστοιχες της κατάρριψης του ΗΡΩΑ Έλληνα πιλότου πάνω από την Κάρπαθο πριν 2 χρόνια - χωρίς περαιτέρω να ανοίξει μύτη φυσικά. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, οι λόγοι που εμείς δεν διαφημίζουμε πολιτισμό είναι Α) δεν εχουμε καμμια σχέση με τους υποτιθέμενους προγόνους μας, επομένως υποσυνείδητα δεν μας αγγιζει ο πολιτισμός τους και Β) ξέρουμε ντηπ ντάουν ότι ίσα-ίσα που προλαβαίνουμε να φάμε ποπ-κορν, άρα σιγά μην ασχοληθούμε με τίποτα άλλο πλην του "να αρπάξουμε ό,τι μπορούμε", κατά το νεοελληνινικό-παλαιοτουρκικό είθισται. Και να κάνουμε παρελάσεις σα μαλάκες τριτοκοσμικοί καθυστερημένοι, "δια την τιμήν των όπλων".
Δημοσίευση σχολίου