Όλος χάρη και σπιρτάδα προχθές στην τράπεζα διεπίστωσα ότι ο κατατεθειμένος μισθός μου του προηγούμενου μήνα ψιλο-υπολειπόταν του νορμάλ. Τηλεφώνησα στο μαγαζί για εξηγήσεις. "Λόγω απεργίας", ερμήνευσε νεαρά τις. Γυάλισε το μάτι μου. Σήμερα, απέργησα πάλι. Κι ας ευλογώ μια πρώτη νομοθετική προσπάθεια να συμμαζευτούν τα ασφαλιστικά ασυμμάζευτα. De facto αναγκάζομαι να απεργήσω, άλλως δακτυλοδεικνύομαι. Θέλοντας και μη, στερούμαι πόρων και δημιουργικής ικανοποίησης δια της εργασίας μου.
Δε με κόφτουν τα λεφτά (λέμε τώρα). Με κόφτει η ανελευθερία. Είμαι της ατομικής ευθύνης και όχι των συλλογικών αυνανισμών. Και διά του λόγου το αληθές, καθώς λογίζω την εργασία δικαίωμα, διατυπώνω πρόταση: Όταν τα ΜΜΕ απεργούν, ας δύναται όποιος το επιθυμεί να εργάζεται και να καταθέτει το ημερομίσθιό του υπέρ φιλανθρωπικών σκοπών (έτσι, για να μη μας πούνε τσίπηδες τα συνδίκαλιστ ντογκς). Να δούμε τότε ποιοι είναι συνειδητοί απεργοί και πόσοι είναι εκείνοι που τους παίρνει η μπάλα.
Κι αφού πιάσαμε τις προτάσεις, ιδού άλλη μία. Το τζαπάν-τζαπόν ΥΠΕΞ ανακοίνωσε σήμερα την αναγόρευση γάτου-καρτούν (του doreamon, για όποιον κατέχει από anime-manga) σε επίσημο πρεσβευτή της χώρας, με χαρτοφυλάκιο πολιτιστικής διπλωματίας. Μεσούσης της γκραν-γκινιόλ διαπραγμάτευσης μετά της Ανεξάρτητης Λαϊκής Συνταγματικής Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Άνω Νέας Μακεδονίας-Σκόπια, ας αναθέσουμε κι εμείς καθήκοντα διαπραγματευτή στον Καραγκιόζη.
Τουρκογενής φιγούρα με τσαγανό και χιούμορ, βαλκάνιος καταφερτζής, κομματάκι βλακάνιος ενίοτε αλλά ψημένο λαμόγιο, πτωχός και πολυμήχανος, οσφυοκάμπτης γενικά πλην αγέρωχος ως ψυχοπαθής όταν τα παίρνει στο σκαλπ, με εντυπωσιακό ιστορικό επιτυχιών against all odds, πόσο πιο μούσκεμα απ'όσο τα έχουμε καταντήσει δια των πολιτικών μισό αιώνα τώρα μπορεί να τα κάνει;
Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου