Στην Αστραλία

Ασταδιάλα πια, ανούσια κατέστη η κόμιση, ξέμεινε ο τόπος από γλαύκες και μένει μοναχά η μετακόμιση. Αλλά που;

Να πας δυτικά; Η Ελβετία ζητά αργύρια και μετά τις επτά μετά μεσημβρίαν κοιμάται. Στη Σουηδία το κράτος σου παίρνει σαράντα από τους εκατό παράδες που βγάζεις. Η Μεγάλη Βρετανία χορεύει με ένα pint ανά χείρας στο happy hour της απόλυσης και στας Γαλλίας το φάντασμα του Καστοριάδη ζωγραφίζει μουστάκι στον Έλληνα μέτοικο και του στοιχειώνει τον ύπνο με κορώνες της Μούσχουρη μιξαρισμένες με la rue ketanou. Για Ιταλία ούτε λόγος. Κάνει πολύ καβαλιέρε. Γερμανία: Γκασταρμπάιτερ: το όνειρο μιας ζωής. Κι αν πεις για Ισπανία, οι νεόπτωχοι έχουν πάρει τα βουνά ως δουλοπάροικοι αγροτομισθωτοί για να τα φέρουν βόλτα. Ανατολική Ευρώπη, απλά δε σφάξανε. Τη γλίτωσε η φαμίλια επί Ζαχαριάδη και θα την πάθεις εσύ; Και περί ΗΠΑ ούτε λόγος. Άμα σου λέει ότι η Fiat αγόρασε την Chrysler κι ο Eminem ο ίδιος να είσαι στην αμερικανική παρακμή προκοπή δε θα δεις. Ίσως συνιστά λύση ο Καναδάς. Αλλά έχει αρκούδες (συν το σχετικό κρύο) και θα παραείσαι κοντά στην Sarah Palin.

Ανατολικά ίσως; Ινδία; Tata μεν και διύληση του εγώ, όχι όμως και να πλένεσαι με ούρα αγελάδας βλέποντας Bollywood σε τηλεοράση-τοστιέρα. Ενδεχομένως εγγύτερα. Προς Τουρκία. Με σύσυγο πιστή, να της κοτσάρεις μαντίλα κατά τη μόδα, να γυρίζεις home porn και να ψηφίζεις τον κουμπάρο καθώς το βαθύ κράτος σε παρακολουθεί με πέντε πράκτορες (αλλάζουν κάθε προσευχή). Μπα. Ντουμπάι. Όπως λέμε do-buy. Ή Κατάρ. ΗΑΕ. Εκεί. Να μη μπορείς να βρεις μια μπύρα σ'όλη την επικράτεια, αλλά να έχεις κλειστό χιονοδρομικό "τα Τρία-Πέντε Πετρελαιοπηγάδια". Ανώφελο. Κίνα. Σα να λέμε πας στο φεγγάρι. Κι ίσως αφού τελευτήσεις το βίο γίνεις γδαρτό έκθεμα και επιστρέψεις εν πατρίδι υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων. Ένα τικ δεξιότερα. Ιαπωνία. Υπερκόπωση, κάστρο του τακέσι και σεπούκου. Κι αν όχι, Ταϋλάνδη. Για καριέρα ως μαστροπός, ladyboy, ή υπαξιωματικός στα εκεί ΜΑΤ. Δύσκολα.

Μένει μια ματιά νότια αλλά η Αφρική δε συζητιέται. Α-φρίκη. Κι ο χαβάκα Κωνσταντάρας ακόμα τα μάζεψε και γύρισε. Ζόρικα πράματα. Από το Νίγηρα ως τη Μαδαγασκάρη παίζει φαλτσέτα. Μαγκρέμπ επίσης άκυρο σα χαμογελαστός φρουρός φυλακής του Καμύ. Μια Ρωσία που μένει θα σε κάνει αλκοολικό εργάτη σε φάμπρικα. Νότιος Αμερική πάλι μια χαρά, όμως αν όχι στη φαβέλα άντε κάνε την αναγκαία υπεξαίρεση κι ύστερα τρέμε ότι θα σαπίσει η μανούλα σου στη φυλακή καθώς ο Ζαγοριανός σε εκβιάζει για να επιστρέψεις. Ξεχασμένη ξεκάρφωτη λύση η Ολλανδία, μα μπελ επόκ πλέον τέλος και το να στα τρώνε οι ντήλερ και οι πόρνες δεν είναι γκλαμ, αλλά κατάντια. Αλαλούμ, μάζεψέ τα να πάμε πιο καλά στο Χαρτούμ - τραγουδούσε προ εικοσαετίας ο αειθαλής Δάκης δίχως να σκέπτεται Νταρφούρ και Σομαλία.

Τίποτα. The land down under. Με ντεμέκ Έλληνες τρίτης γενιάς για την αμπάριζα, παγωμένες Foster's και τις πιο άνετες γυναίκες του πλανήτη. Θα πληρώνεις φόρους για να βομβαρδίζεται η Μέση Ανατολή και το Αφγανοπακιστάν, αλλά δεν θα'χει μουσουλμάνους λαθρομετανάστες διότι ξηγήθηκε προ μηνών ο καμπεράρχης. Κι αν σου τη βαρέσει, πηγαίνεις με τους Αβορίγηνες στας εξοχάς και διαβιοίς πρωτόγονα, εξοχέζοντας υπό τους ήχους του ντίτζιρι-ντου να σκέφτεσαι: Το μουσείο του Βασιλείου της Ελλάδος και της Ελληνικής Δημοκρατίας τί εκθέματα θα είχε;