(Διακόπτουμε τη ροή των διακοπών για μία έκτακτη είδηση.)Ο θρίαμβος του υπαρκτού σοσιαλισμού άργησε, αλλά συντελέστηκε. Τα κόκκαλα του Λένιν τρίζουν από χαρά. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έδωσε τα ρέστα της με μια τελετή έναρξης που δεν αφήνει πια καμιά αμφιβολία: Το μέλλον είναι κόκκινο.
Στο αμερικανικό πεντάγωνο παρακολούθησαν το θέαμα με σοκ και δέος. Τα χρειάστηκαν, όταν άνοιξε το κέντρο του Ολυμπιακού Σταδίου και προς στιγμήν έμοιασε να αναδύεται από τα έγκατα της κινεζικής γης κάτι που έμοιαζε με βαλλιστικό πύραυλο. Η NSA έδωσε αμέσως πορτοκαλί συναγερμό. Φύλαγε τις πόλεις σου για να'χεις τις μισές. "Hey, guys, πού πήγε το LA;" "Τί να σου πω ρε συ, εγώ τελετή έναρξης έβλεπα..."
Στον Περισσό πανηγυρίζουν. Η Αλέκα Παπαρήγα έλαβε το μήνυμα και έδωσε τις εντολές της. Στο εγγύς μέλλον, το σπίτι του Λαού θα αναβοσβήνει τα βράδια και το εμβληματικό σφυροδρέπανο θα περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του υπό τους ήχους μιξαρισμένων εμβατηρίων της χορωδία του Αλεξαντρόφ τουρλού με Dima Bilan.
Ιστορικά στελέχη του κόμματος θα συγκροτήσουν κλιμάκια κνιτών και θα εκτελούν χορευτικές ασκήσεις περιμετρικά του κτηρίου. Ο Κώστας Ζουράρις θα αιωρείται από καλώδιο πάνω από τον σταθμό του ΗΣΑΠ απαγγέλοντας εναλλάξ από τον Επιτάφιο του Περικλέους και το Ω Γλυκύ μου Έαρ.
Στον αντίποδα, ο πολιτικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ περνά ώρες δύσκολες. Αποδίδονται καθυστερημένα σε υπέργηρους ρεβιζιονιστές ευθύνες για τη δημιουργία του ΚΚΕ Εσωτερικού. Που να το φαντάζονταν το '68, ότι σαράντα χρόνια αργότερα ο σκληρός Μαοϊσμός θα κατάπινε τον καπιταλισμό;
(Και τώρα, επιστροφή στον ήλιο.)
