Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Το χυδαίο του πράγματος

Το μόνο χειρότερο του να σε εξευτελίζει ο άλλος είναι να αναπαράγεις ο ίδιος την ξεφτίλα σου.

Η στενωπός είναι μέρος της ζωής που γεννά αφτιασίδωτες αλήθειες. Όταν δεν σε συναναστρέφονται πια από συμφέρον, ανακαλύπτεις τους πραγματικούς σου φίλους. Το αγγλικό ρητό λέει: «When you’re down and out everybody wants a piece of your ass». Όταν είσαι ένα με το πάτωμα, όλοι εποφθαλμιούν τα οπίσθιά σου. Το θέμα είναι ποιος τελικά τα εκμεταλλεύεται.

Θα πάρει χρόνια να ξεπεράσουμε την πίκρα. Είχαμε, θαρρείς, την αίσθηση ότι φυσικός μας παραστάτης είναι η ηπειρωτική, παλιά Ευρώπη. Ακόμα κι αν η Γερμανία δεν μας πλήρωσε ποτέ πολεμικές αποζημιώσεις, το έθνος των Τευτόνων - χέρι-χέρι με τη Γαλλία – εξέφραζε το όνειρο ενός αλληλέγυου, συμπαγούς και παγκόσμιου οικονομικού πόλου στη γηραιά ήπειρο με το ελληνικό όνομα. Μπουρμπούτσαλα.

Δεν περιμέναμε από τη Γερμανία τέτοια ομοβροντία χυδαιότητας. Ξεκινώντας από τα κωλοδάχτυλα της Αφροδίτης της Μήλου, διαμέσου των μελανόμορφων αγγείων της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης που απεικονίζουν Τούρκο να σοδομίζει Έλληνα, μέχρι και την προτροπή να πουλήσουμε νησιά και τον Παρθενώνα για να ρεφάρουμε, τα γερμανικά ΜΜΕ επιδόθηκαν σε απαράμιλλο διαγωνισμό ιταμότητας. Να εξηγούμαστε: Από την λατινική Αμερική μέχρι την Ασία γίναμε πρωτοσέλιδο. Μόνο στη Γερμανία γίναμε πρωκτοσέλιδο.

Αν περιμέναμε ότι κάποιοι θα μας ξεφτίλιζαν, πιθανόν να σκεφτόμαστε στους Βρετανούς. Μας έχουν πάρει τα «μάρμαρα» και δεν χάνουν ευκαιρία να μας περιπαίζουν. Ίσως να μελετούσαμε τους Αμερικανούς, που αβαντάρουν επί δεκαετίες τον τραμπούκο τη γειτονιάς μας. Ακόμα κι η Τουρκία θα φάνταζε ισχυρός υποψήφιος εξευτελιστής μας. Τελικά άχτι μας έχουν οι Γερμανοί. Και νισάφι με τα «άλλο τα ΜΜΕ, άλλο ο λαός». Τα ΜΜΕ πωλούν ό,τι καταναλώνεται. Όπως στην Ελλάδα καννιβαλίζουμε Λαζόπουλο και Τζούλια, έτσι στη Γερμανία αποδείχτηκαν έτοιμοι να κατασπαράξουν κάθε τι το ελληνικό.

Κάφροι; Βάρβαροι; Μπα. Αχάριστοι ασυνείδητοι. Η Γερμανική κοινή γνώμη τα έκανε πάνω της. Είδε την πρώτη στην Ευρώπη οικονομία της να κινδυνεύει επειδή κάποιοι στο νότο βρίσκονταν εκτός γραμμής. Θυμήθηκε ίσως ότι και το στραπάτσο του τρίτου Ράιχ είχε ξεκινήσει από τα μέρη μας. Δεν σκέφτηκε ότι βάζοντας μιαν απατεώνισσα στην ΟΝΕ κρατούσε επί χρόνια το Ευρώ χαμηλά, εξάγοντας τηλέφωνα, φούρνους, αυτοκίνητα και τεθωρακισμένα. Άλλωστε, το μάρκο τώρα θα ήταν στο θεό κι δραχμή θα είχε φάει τρεις υποτιμήσεις.

Κι εμείς χυδαίοι όμως. Ξανά, τιμήσαμε το παράδειγμα της εσπερίας. Διότι ως κράτος δε βρήκαμε τα κότσια να ξεμπροστιάσουμε κανέναν. Διότι κατάπιαμε τα μέτρα αμάσητα και την επαύριό τους στέφαμε μια βιζιτού εθνικό πορνίδιο. Ώστε να παρακολουθούμε ό,τι μας κάνουν, να λέμε «δε βαριέσαι, αυτά έχει η ζωή» και να ξεχνιόμαστε.


(όπως δημοσιεύτηκε στη FAQ)